Έφτιαξα λογαριασμό με σκοπό να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου σχετικά με το σχόλιο σου, πάντοτε με σεβασμό.Ως σινεφίλ κι εγώ και με πεποίθηση ότι ο κινηματογράφος για εμένα είναι ψυχαγωγία και όχι διασκέδαση, θεωρώ μάλλον άστοχο να εκτιμάται ότι αυτός προορίζεται (ή πρέπει να προορίζεται) μόνο σε ανθρώπους συγκεκριμένου αισθητικού και πνευματικού επιπέδου. Είναι, πρωτίστως, μια τέχνη με ευρεία λαϊκή απήχηση και στόχευση, και επομένως δεν θεωρώ εσφαλμένη προσέγγιση το να την αντιμετωπίζει κανείς ως εναλλακτική σε καφέ/ποτό/whatever.Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια έχει πάψει να παράγεται (πλην λίγων εξαιρέσεων) αξιόλογο pop cinema. Και αυτό οφείλεται ΚΑΙ στο κοινό, ΚΑΙ στους παραγωγούς, ΚΑΙ στις εταιρείες. Θέσεις που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι εγγίζουν όρια πνευματικού ελιτισμού, δεν βοηθούν στην επίλυση του ανωτέρου προβλήματος.Με σεβασμό.