Θυμάμαι δύο αντίστοιχα περιστατικά όταν ήμουν μικρή...Τη μία φορά αμάξι μου κάνει νόημα να περάσω το δρόμο. Με το που πάω να περάσω γκαζώνει ανελέητα και ίσα που πρόλαβα να τρέξω πίσω, τώρα δε θα απαντούσα στην εξομολόγηση αυτή. Δεύτερο περιστατικό, κοριτσάκι 13 χρονών, κλασικός γυαλαμπούκας, με φόρμες πιο φαρδιές και από πάπλωμα και προφανώς χωρίς τίποτα προκλητικό πάνω μου περνάει φορτηγατζής και μου φωνάζει "κ@υλ@ είσαι". Τι παιδεία να λέμε... ούτε σε ένα παιδί δε ξέρουν να φερθούν ανθρώπινα.