Μπα, προσωπικά μιλώντας, ας κάνει ο καθένας ό,τι, μα ό,τι θέλει στο κρεβάτι του. Κριτικάρω και θα μιλήσω ελαφρώς βάρβαρα σε κάποιες καταστάσεις μόνο. Το κουμπί μου είναι πολύ συγκεκριμένο. Η υποκρισία και η μετέπειτα μοιρολατρία. Και εξηγούμαι:"Ξεκινήσαμε σεξουαλική σχέση, αλλά τολμώ να πω ότι 2 μήνες μετά είμαι φουλ ερωτευμένη! Του το είπα και εκείνος φάνηκε διστακτικός, τώρα εξαφανίζεται κιόλας. Τι να κάνω; Να τον ξεχάσω; Γιατί οι άντρες είναι μ@λάκες και νοιάζονται μόνο για το σεξ;""Είμαι εμφανίσιμος και καλό παιδί, αλλά όποτε φλερτάρω μια κοπέλα μου ρίχνει άκυρο! Μα βέβαια, οι γυναίκες θέλουν χορηγούς και είναι όλες επιφανειακές. Αυτό το fb με τα likes μας έχει καταστρέψει. Σιγά μπαλότσες, ρίχτε λίγο την μύτη!"Οπότε το μοναδικό πράγμα που με ενοχλεί είναι η έλλειψη αυτοκριτικής και η παντελής άγνοια των θέλω μας. Αν κάνουμε αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους και νιώθουμε πλήρεις μέσω αυτού, τότε δεν θα ακούγαμε τέτοια μαργαριτάρια.Κατά τα άλλα, συμφωνώ απολύτως με την choc.
