Σωστα και πραγματικα συγχαρητηρια που τα καταφερες! Εγω ημουν αληθεια πολυ μικρο παιδι τοτε,μολις που ειχαμε αρχισει το σχολειο,δεν το επαθα ομως επειδη νομιζα πως ημουν χοντρη αλλα επειδη...ζηλευα το μικρο μου αδερφακι και καπως εξελιχθηκε να εχω τοσο μεγαλες αντιδρασεις. Και μιλαμε για 1 χρονο που δεν αγγιζα τιποτε εκτος απο φετες ψωμι πολυ πολυ σπανια κι αυτες. Τωρα πια παω γυμνασιο και ακριβως επειδη ξερω πως ακριβως ειναι αποφασισα να χασω τα κιλα που πηρα αποτομα απο καποια φαση και μετα σιγα σιγα χωρις να παραλειπω σημαντικα γευματα... Και μονο και μονο επειδη μου δημιουργουσαν προβληματα στις κινησεις μου αλλιως δε θα με ενοιαζε καν. Στην τελικη δεν εγινε και τιποτα να ειμαστε λιγο πιο παχουλοι απο τους φιλους μας(!)