Διάβασα τα σχόλια σας με ανάμεικτα συναισθήματα, λύπης, αγωνίας, στεναχώριας, θλίψης, αγανάκτησης και μοναξιάς…. Έχω προσωπική κακή πείρα…. Έχω παντρευτεί ένα άτομο με διπολική διαταραχή και έχω κάνει μαζί του 2 παιδιά. Η ζωή μαζί του είναι ένας αγώνας χωρίς τέλος. Έχω περάσει τρομερές δυσκολίες μαζί του και θα περάσω, δυστυχώς, πολύ δύσκολα και στη συνέχεια. Όσοι σχετίζονται με οποιονδήποτε τρόπο με διπολικό άτομο πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ !!!! Η διπολική διαταραχή είναι μια από τις πιο σοβαρές ψυχικές νόσους. Σε όσους πιστεύουν ότι η αγάπη και η κατανόηση είναι αρκετή, κάνουν τεράστιο λάθος…!!!!Όλα αυτά τα χρονιά παίρνει φάρμακα. Δεν παρακολουθείται όμως στενά από ψυχίατρο. Έχουμε πάει σε πάρα πολλούς αλλά πάντα έβρισκε δικαιολογίες για να τους απορρίψει… Η αποδοχή της νόσου είναι πολύ σημαντική, μιας και τόσο ο ίδιος όσο και η πατρογονική του οικογένεια με τους συγγενείς του, αρνούνται την πραγματικότητα. Όσο περνούν τα χρόνια ο οργανισμός του κάθε ασθενούς παρουσιάζει κόπωση στη φαρμακευτική αγωγή και το ενδεχόμενο μιας σοβαρότατης υποτροπής έρχεται όλο και πιο κοντά σου. Τα παιδιά είναι σοβαρός αποδέκτης αυτής της κατάστασης με σοβαρές συνέπιες στην αυτοεκτίμηση τους και στο στρες που αναπτύσσουν. Ξανά επαναλαμβάνω ότι η αγάπη δεν φτάνει… Αισθάνομαι πολλές φορές απελπισία και τεράστιο άγχος. Η συνεχής έκθεση μου σε τόσο stress έχει συνέπιες και στην δική μου υγεία. Οι επιπτώσεις στην επαγγελματική μου εξέλιξη ήταν σοβαρότατες. Αυτή την περίοδοι επισκέπτεται έναν ψυχίατρο και έχουμε πολύ στενή συνεργασία. Η ζωή μας σαν ζευγάρι έχει δεχθεί τεράστιο και ανεπανόρθωτο, σε πολλά σημεία, πλήγμα. Να έχετε υπ’ όψη σας όταν μιλάτε για σεξουαλική υπερδιέγερση αναφερόμαστε επί το πλείστον σε άτομα που δεν παίρνουν φαρμακευτική αγωγή, γιατί μια από τις παρενέργειες των ψυχοφαρμάκων είναι και η ελάττωση της σεξουαλική ορμής. Η ενέργεια που απαιτείται για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου συζύγου είναι τεράστια, έτσι χάνεις πολλά από τα κομμάτια του εαυτού σου κατά την προσπάθεια, και μένεις στο τέλος να φαντασιώνεσε καλές στιγμές…. Η πραγματικότητα είναι οδυνηρή και οι αλτρουιστικές σκέψεις δεν μπορούν να σε σώσουν από την σκληρή πραγματικότητα. Αν με ρωτήσετε γιατί μένω μαζί του, είναι γιατί είναι πατέρας των παιδιών μου, δεν φταίει αυτός για την αρρώστια του, και δεν θέλω να τον δω να καταντά άσχημα… Πιστέψετε με δεν φτάνει η ψυχή και το κουράγιο για να αντιμετωπίσεις μια τέτοια κατάσταση.