Προσπαθώ να κατανοήσω ένα πράγμα: Για ποιον λόγο απόψεις που εξέφρασε ο Λαζόπουλος ή ο Χάρρυ Κλυνν θεωρούνται άξιες αναδημοσίευσης και αναφοράς ενώ το να εκφράσει άποψη ο Ρουβάς θεωρείται κατακριτέο; Ποια είναι αυτά τα μέτρα και σταθμά που καθορίζουν την βαρύτητα της άποψης κάθε πολίτη και το δικαίωμά του να την εκφράζει; Δεν προσέβαλε κανέναν, δεν προσπαθεί καν να στρέψει μερίδα του κόσμου προς κάποια κατεύθυνση. Αντιθέτως, σχόλια που έφτασαν ως απάντηση στην άποψή του στερούνται επιχειρημάτων, στερούνται σεβασμού και κυρίως στερούνται περιεχομένου. Εκτός το αν τα "μακαρόνια με κιμά" θεωρούνται επαρκής δικαιολογία ώστε να απαγορευτεί σε κάποιον να εκφράσει την άποψή του σε ένα Μέσο. Μάλιστα,μιλάμε για ένα Μέσο όπου αυτές τις μέρες κάθε ένας έχει αραδειάσει ο,τιδήποτε του έρθει στο μυαλό πολλές φορές χωρίς επιχειρηματολογία, χωρίς βαρύτητα και δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις με χυδαιότητα και υβριστική διάθεση, πράγμα το οποίο είναι και το πιο ανούσιο.