Αυτό που κάνει τον Καββαδία έναν από τους πιο αγαπημένους μου ποιητές είναι ότι μιλάει κυρίως με εικόνες και όχι με νοήματα και η εικόνα δημιουργεί περισσότερο ατόφιο και πηγαίο συναίσθημα, περιορίζοντας την ανάγκη ερμηνείας του ποιητικού έργου. Επίσης πάντα θεωρούσα πιο ενδιαφέροντες τους λογοτέχνες που δεν περιορίστηκαν στους στενά ελληνικούς ορίζοντες, αλλά όντας εκ θέσεως κοσμοπολίτες κατανόησαν και αποτύπωσαν και ξένους πολιτισμούς ή νοοτροπίες. Ο Καββαδίας ανήκε σε αυτή την κατηγορία, όπως επίσης ο Τσίρκας ή ο Καβάφης.