#6 Έχω παρατηρήσει ότι η κοινωνία μας συμπεριφέρεται ως εξής: Όταν είσαι μικρός, άγνωστοι και γνωστοί σε ρωτάνε τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις.Αργότερα αν πέρασες στις πανελλήνιες. Από το πρώτο έτος του πανεπιστημίου, πότε θα πάρεις πτυχίο.Όταν τελειώσεις,πότε θα βρεις δουλειά.Μόλις βρεις δουλειά, πότε θα παντρευτείς.Όταν παντρευτείς, πότε θα κάνεις παιδιά.Και όταν χωρίσεις (μη κακό), οι ίδιοι άνθρωποι λυπούνται (και καλά) περισσότερο από σένα.Συμπέρασμα,ζήσε όπως γουστάρεις και όχι όπως σου επιβάλλει ο καθένας.Το παιδί είναι ευθύνη δεν είναι παραγγελία του κάθε άσχετου.Αν συνεχίσει η κατάσταση αυτή να σε δυσαρεστεί, εξήγησε στον σύντροφό σου τι νιώθεις εκφράζοντάς το με τα τόσο όμορφα λόγια που μας το περιέγραψες και εδώ.