#5 Δε θέλεις ούτε να βρεις δουλειά, ούτε να χωρίσεις, ούτε να πας σε ψυχολόγο. Αν ήθελες, θα το έκανες. Φοβάσαι να πάρεις την ευθύνη, εντάξει, (κλάιν μάιν, δεν είσαι ο πρώτος ευθυνόφοβος άνθρωπος στον κόσμο), αλλά άν κάτι, οτιδήποτε από αυτά που αναφέρεις ήταν τόσο σημαντικό για σένα, δε θα ησύχαζες μέχρι να το κάνεις, ας είμαστε ειλικρινείς. Θα κάνω μια υπόθεση και θα πω ότι συνολικά δεν είσαι ευτυχισμένη από τη ζωή σου, και προσπαθείς να βρεις τι πρέπει να αλλάξει, όμως όλα σου φταίνε, και φυσικά δε μπορείς να γίνεις από τη μία μέρα στην άλλη άλλος άνθρωπος. Βασιζόμενη σε αυτή την υπόθεση, θα κάνω μία πρόταση: Μην προσπαθείς να βρεις τί φταίει, προσπάθησε να βρεις τί λείπει. Είναι δημιουργικότητα; έρωτας; αγάπη; όρεξη; ένα καινούργιο ενδιαφέρον; μια περιπέτεια; αλλαγή περιβάλλοντος; να προσφέρεις κάτι στον κόσμο; ανάγκη για ενδοσκόπηση; Πάρε την ενδεικτική μου αυθαίρετη λίστα, συμπλήρωσε τα δικά σου, και κατεύθυνε την ενέργειά σου κατάλληλα. Tip: Όταν θα έχεις βρει τη σωστή απάντηση, το πράγμα θα "τσουλήσει" με φυσικότητα (για να εξηγούμαστε, δεν εννοώ ότι μπορεί να μη συναντήσεις εμπόδια ή προβλήματα, εννοώ ότι δε θα χρειαστεί να προσπαθείς να σου αρέσει αυτό που κάνεις). Όσο για τις φοβίες, η προσωπική μου εμπειρία μου λέει πως, εκτός και αν σου προκαλούνε κρίσεις πανικού ή τάσεις αυτοκτονίας, (όπου πάει σε άλλο επίπεδο το πράγμα) ο καλύτερος τρόπος να τις ξεπεράσεις είναι να αντιμετωπίζεις μία, δύο, πέντε, δέκα φορές το αντικείμενο του φόβου σου, μέχρι να σου γίνει βίωμα ότι όχι, δε θα πεθάνεις, όχι δε θα καταστραφείς, και να νιώσεις αρκετά άνετα ώστε να ξεκινήσεις να χαίρεσαι.#7 Λέει "δεν ξέρω", όμως δε σημαίνει ότι δεν ξέρει, ή ότι δεν υποψιάζεται. Αποκλείεται, είναι ο εαυτός της, είναι η ζωή της. Μπορεί να ντρέπεται, να είναι μπερδεμένη, ή απλά να μη θέλει να ξέρει περισσότερα, ή στο κάτω κάτω να μη θέλει να τα μοιραστεί. Μπορεί μέσα της να θέλει να είναι η μητέρα Τερέζα του σεξ. Μπορεί να θέλει απλά να επιβεβαιώσει ότι είναι επιθυμητή. Μπορεί να αντλεί την ταυτότητά της από το γεγονός ότι θυματοποιείται από τους άντρες, και ακόμα χειρότερα: Να κάνει τα τρία παραπάνω, και άλλα είκοσι ακόμα ταυτόχρονα. Τι θέλω να πω με αυτό: Δεν είναι απαραίτητο (χωρίς να αποκλείεται) να έχει αυτή τη συμπεριφορά που έχει από σαδισμό, εγωισμό ή από κακία. Δεν είναι απαραίτητο να επιζητά να πληγώσει. Αν αυτό σου την κάνει πιο συμπαθή και αποδεκτή, καλώς. Αν όχι, βάζεις το όριο μέχρι εκεί που αντέχεις, και, αφού θέλεις να γνωρίζεις σε βάθος τα πράγματα, κάνεις και την ερώτηση "Τί είναι αυτό που πραγματικά με ενοχλεί, εμένα, στην δική μου πραγματικότητα και ζωή, σε αυτές τις περιπτώσεις;"
