Κι εγώ για την κοπέλα που ρωτάει το 7:1ον: Δεν μπορούμε βέβαια να βγάλουμε όλα τα συμπεράσματα από λίγες γραμμές. Π.χ., ναι είστε νέοι κι αυτό συνήθως συνεπάγεται ανωριμότητα ή απειρία, είναι λίγο δύσκολο να μιλάμε για "σοβαρή" σχέση σε αυτές τις ηλικίες. Μπορεί να είσαι ώριμη όμως. Εν πάση περιπτώσει, αυτό το λέω γενικά, θα δεις και μόνη σου ότι αλλάζουν οι σχέσεις με τα χρόνια γιατί αλλάζεις/ωριμάζεις κι εσύ με το χρόνο. Εξάλλου όλοι λέγαμε ότι είχαμε σοβαρές σχέσεις σε αυτές τις ηλικίες, δεν τρέχει τίποτα. 2ον: Καταλαβαίνω ότι δεν είναι πολύ άσχημο για σένα αυτό που βιώνεις.Στα είπανε κι οι άλλοι πιο ωμά. Θα πρέπει να είσαι αποφασισμένη να φύγεις. Προτού φύγεις, αυτό που μπορείς να κάνεις (ΑΝ θέλεις) είναι να του μιλήσεις, να του εξηγήσεις. Δύσκολα θα καταλάβει αλλά επειδή δεν τον γνωρίζω, μπορεί και να καταλάβει. Μπορεί να έβλεπε το ίδιο στους γονείς του και νομίζει ότι αυτό είναι το νορμάλ.Δεν ξέρω.ΑΝ το καταλάβει ότι αυτές οι εκρήξεις βίας είναι ανώφελο για όλους (αλλά αυτό μπορεί να πάρει και αρκετό καιρό) θα πρέπει να είναι αποφασισμένος να το αλλάξει (μόνος του ή με ψυχολόγο).Μπορεί να περάσει καιρός μέχρι να το μπορεί να το ελέγξει. Δεν είναι αδύνατον, αλλά πρέπει να καταλάβει ότι αυτή η συμπεριφορά είναι προβληματική και θα του προκαλέσει και σε αυτόν και στους γύρω του πόνο τώρα και στο μέλλον. Εν τέλει, το σίγουρο είναι ότι αν το ανεχτείς, δεν θα αλλάξει ως δια μαγείας.Θα είναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ έτσι, φαντάσου κάθε μήνα το ίδιο για το υπόλοιπο της ζωής σου.
