@ Iris Prismatica Πρώτα απ' όλα, δεν αναφέρθηκα στη συγκεκριμένη προσέγγιση της συγκεκριμένης καθηγήτριας αλλά στο γεγονός ότι οι καθηγητές που σε εμπνέουν - και πολύ σωστά όπως αποδεικνύει η εμπειρία - να απευθυνθείς για τα αισθηματικά σου συνήθως δεν είναι οι μαθηματικοί. Αλλά, ακόμα κι αν τυγχάνουν κατάλληλοι, ο λόγος δεν είναι η επίνοιά τους επί μαθηματικών προβλημάτων. Επί του περιεχομένου της συγκεκριμένης πρότασης της καθηγήτριας, τώρα, εγώ τη βρήκα μια χαρά. Εκτός κι αν εσύ θα προτιμούσες ή θα αξίωνες να της προτείνει να απαγγείλει Goethe στο γυμνασιόπαιδο (που ήταν και φαιδρός, καθώς φάνηκε). Το ότι ο συγκεκριμένος μαθητής ήταν, αφενός, αδιάφορος στο ερωτικό ενδιαφέρον της κοπέλας κι, αφετέρου, κάφρος, και προέβη σε αυτή την αντίδραση, τί σχέση έχει, στην προκειμένη περίπτωση, με την καθηγήτρια και την προσέγγισή της;; Αν αυτό έχει σχέση με κάποιον, τότε αυτή είναι η κοπέλα που τον ερωτεύτηκε. Μικρούλα εκδοχή της Ερωτευμένης Τσούχτρας, για 'σένα χτυπάει η καμπάνα... lol. Φυσικά και δε θα έπεφτε. Η ερωτική εξομολόγηση είναι ΕΚΦΡΑΣΗ πάνω απ' όλα - ειδικά σε εκείνες τις τρυφερές και μπερδεμένες ηλικίες. Δεν πρόκειται, απαραίτητα, για την προσέγγιση ή κατάκτηση ενός προσώπου ως αυτοσκοπό, ακόμα κι αν έτσι εκλαμβάνεται συνειδητά από το υποκείμενο. Περισσότερο λειτουργεί ως καταλύτης για να ξυπνήσεις, να αισθανθείς, να έρθεις σε επαφή με έναν συναισθηματικό πλούτο, να διανοιχτούν κανούργιοι εσωτερικοί κόσμοι και να παράγεις νοήματα (= έκφραση!)... Τη Βιργινία Λεούση δεν την ήξερα, τη γκούγκλαρα και είδα ότι είναι αστρολόγος - μάλλον άτοπη η αναφορά της. Εκτός κι αν υπάρχει συνώνυμη και συνεπώνυμη λογοτέχνις/καλλιτέχνις... Μήπως εννούσες ένα "Ονειρολεξικό" που είδα ότι συνέγραψε; Όπως και νά 'χει, μάλλον απίθανο να είχε κάτι τέτοιο υπόψιν της η καθηγήτρια...