#3 Αρνείσαι να συνειδητοποιήσεις τις ευθύνες σου στην κατάσταση. 1ον το παιδί δεν "υποτίθεται ότι είναι δικό σου". Αποδείχτηκε ότι ΕΙΝΑΙ δικό σου. Και έχουν ήδη περάσει επτά χρόνια από τη ζωή της και δεν έχεις καταλάβει ποια θα έπρεπε να είναι η θέση σου.2ον Η πρώην σου αγόρασε έπιπλα για το σπίτι ΣΟΥ και έπρεπε να πάτε στα δικαστήρια για να της δώσεις τα χρήματά της;;;;3ον Έκανες παιδί και έπρεπε να πάτε στα δικαστήρια για να της δώσεις τα χρήματα που είναι απαραίτητα για τη διατροφή του παιδιού σου;;;4ον Αν υπολογίζω σωστά, είναι μία γυναίκα 35 ετών, έχει ένα παιδί που μεγαλώνει μόνη της, την έχεις υποβάλει στη διαδικασία των εξετάσεων DNA, με τον διασυρμό και τις λοιπές συνέπειες που αυτές επιφέρουν, ειδικά σε μία επαρχιακή κοινωνία και την αποκαλείς κομπλεξική που δεν έχει προχωρήσει στη ζωή της με άλλον άντρα;;; Δεν εκλπήσσομαι, γιατί περιπτώσεις σαν τη δική σου βλέπω κάθε μέρα στη δουλειά μου, αλλά πάντε με εντυπωσιάζει η ανωριμότητα και η αναισθησία σε αυτές τις υποθέσεις. Λιώνετε στα δικαστήρια γιατί αδυνατείς, μάλλον, να καταλάβεις ότι δεν είσαι πέντε, είσαι τριάντα πέντε και πρέπει να μάθεις να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Αλλιώς, σου τις επιβάλλουν.
