Σε καθόλου άλλη Ελλάδα. Απλώς ντρεπόμαστε να το παραδεχθούμε. Ειδικά εγώ που είμαι και περίπου συνομήλικη θυμάμαι πολύ καλά τι λες.Εκείνη την εποχή, έχοντας πρόσφατους τους βομβαρδισμούς στη Σερβία, ο αντιαμερικανισμός εδώ είχε χτυπήσει κόκκινο. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων εξέφραζε χαιρεκακία, είτε κεκαλυμμένη είτε ανοιχτή και απενοχοποιημένη, που οι ΗΠΑ "μπαίνουν για λίγο στη θέση αυτών που βομβαρδίζουν" κλπ κλπ.Φαίνεται και στο σχόλιο του "giorika2014" πιο πάνω, που αναφέρει το τραγούδι για το Βελιγράδι που επέλεξε να παίξει ο Ιωαννίδης στη συνανυλία του.Εξάλλου ακόμη και τώρα καταδικάζουμε όλοι την επίθεση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν: άραγε αν από τα εδάφη κάποιας χώρας εξαπολυόταν τρομοκρατική επίθεση στο Σύνταγμα και την Ομόνοια εμείς θα βρίσκαμε λογικό να τους χτυπήσουμε φιλικά στην πλάτη και να τους πούμε "βρε ατιμούτσικα, έτσι είπαμε; αλλά δε βαριέσαι, ψωμί κι αλάτι..."