Ήμουν στο γραφείο στο Λονδίνο, και σταματησαμε να σχεδιάζουμε και βλέπαμε απο την οθόνη στο meeting room τις εξελίξεις ... που να ήξερα πως 4 χρόνια αργότερα θα έχανα το τρένο στο μετρό για να δέσω τα κορδόνια μου ..... life goes on ! θλίψη για τον αδικοχαμένο κόσμο ... αλλά απο την άλλη και ένα αίσθημα κακίας για όλα αυτά που εκατομμύρια κόσμου πέρασαν και περνάνε εξ αιτίας των ηλίθιων Αμερικάνων !