Όμως, όπως και να είναι, μπορούμε άραγε να κατανοήσουμε πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ανθρώπου δεν αποτελεί κυρίαρχο αναγνωριστικό του, όπως είναι για παράδειγμα ή φυλή ή η εθνικότητα; Και μπορούμε να καταλάβουμε ότι σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν νόμοι που να επιδιώκουν την «φίμωση» οποιουδήποτε ελεύθερου πολίτη και ειδικά των πλειοψηφιών; Νόμοι, αλλά και ψηφίσματα όπως το περιβόητο «ψήφισμα Λούνατσεκ» στην Ευρωβουλή, ανοίγουν διάπλατα την πόρτα, ώστε η «ατζέντα» της ομοφυλοφιλίας να μπει στο επίκεντρο και οι λίγοι να μπορούν να στιγματίζουν ή να κατηγορούν και να καταδικάζουν τους πολλούς. Δηλαδή, μία άκρως φασιστική αντίληψη και συμπεριφορά, υπό τον μανδύα του ανθρωπισμού και της ελευθερίας του ατόμου!