Ας μη ξεχνάμε το τριμερές της δομής του εγκεφάλου μας - αυτό που η μείζονα θρησκεία μας αποκαλεί "τριαδική φύση του Θεού": η βάση του εγκεφάλου μας είναι κληρονομημένη από τα ερπετά, ο εμπρόσθιος λογικός-λογοκριτικός λοβός (εκφράζεται, για παράδειγμα, ως η ψύχραιμη "οντότητα-παρατηρητής" που μας ξυπνά όταν τα όνειρά μας πάρουν άσχημη τροπή, σβήνει τις φωτιές του θυμικού μας, ποιεί επιστήμη κ.λπ. ) είναι ο αμιγώς ανθρώπινος [συγκριτικά, νεόδμητος] τομέας, ενώ τα συναισθήματα εδράζονται στο μεσεγκέφαλο που κληρονομήσαμε από τα θηλαστικά... Με άλλα λόγια, η συναισθηματική μας ζωή είναι αυτό που συνήθως εγκαταλείπουμε προσωρινά πίσω από τον φράχτη της ενδοκρανιακής μας ζωοκατεχόμενης Εδέμ, αν και τελικά το συναίσθημα είναι που κυβερνά τις πιο συναπτές με το χαρακτήρα μας επιλογές μας...