NaninaΞεκίνησες το αρχικό σου σχόλιο αναφέροντας ότι ο σαρκασμός απέναντι σε δοξασίες είναι σύνδρομο και μάλιστα ότι θα έπρεπε να το αποβάλουμε,έχοντας μάλιστα και τα ταπεινά κίνητρα ότι εμείς απλά δεν πιστεύουμε σ΄αυτές τις δοξασίες.Ηταν κόκκινο πανί για μένα.Το εξήγησες καλύτερα και για μένα έκλεισε και συμφωνώ.Βέβαια,εμένα δε με ρώτησε ποτέ κανείς αν με ενοχλεί σε διανοητικό επίπεδο να βλέπω μπροστά μου βασκανίες και αντιβασκανίες και άλλα τέτοια ενήλικα παιχνίδια,αλλά είναι άλλο θέμα και πραγματικά πολύ μικρό το κακό.Μια παρατήρηση έχω μόνο να κάνω,ο λόγος έχει δύναμη,ισχυρή και γεμάτη φούρια και ευτυχώς.Ομως δεν μπορούμε συνεχώς να αντιμετωπίζουμε τους γύρω μας σα να είναι εύθραυστοι και υπερευαίσθητοι,όπου κυριότερό τους μέλημα κάθε φορά είναι να προσβληθούν και να καταρρεύσουν.Δε μου αρέσει να με μειώνουν,αν και δε με πολυνοιάζει τις περισσότερες φορές,σίγουρα πάντως δεν είναι ευχάριστο και δεν έχω σκοπό να το εφαρμόσω σε κανέναν.Αν τύχει και συμβεί όμως,εδώ είμαστε να το ξεκαθαρίσουμε ανθρώπινα.Για τη σάτιρα και το σαρκασμό.Δεν είναι ταυτόσημα,προφανώς.Η σάτιρα πάντως δεν έχει σημασία αν γίνεται σε ενα δωμάτιο με ακροατήριο τριών ή σε αίθουσα διακοσίων,αν ο σατιρίζων έχει προετοιμάσει τα κείμενα ή το κάνει αυθόρμητα για την παρέα του.Θέλω να πω,δεν υπάρχει το αντίθετο της δημόσιας,είναι εξ΄ορισμού δημόσια.Οπως το καταλαβαίνω,εγώ φυσικά,συνήθως παρουσιάζει τα παράλογα του εκάστοτε θέματος βάζοντάς το,ουσιαστικά,να αντικρούει τον εαυτό του.Φυσικά και αυτό γίνεται σαν προσπάθεια για την πρόοδο και όχι από κακεντρέχεια.Τα όρια και οι αντοχές του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικά σε θέματα αντίληψης,αλλά όχι και με τεράστιες αποκλίσεις όπως το παρουσιάζεις.Διάβασα αυτά που αναφέρεις για το χιούμορ κλπ και φαίνεται να πιστεύεις ότι κατά κάποιο τρόπο όλα είναι χαοτικά.Μπορεί ένας Σουδανός να μην καταλαβαίνει απόλυτα το χιούμορ αν τον εκθέσεις στο friends ας πούμε,αλλά εξακολουθεί να είναι άνθρωπος από το ίδιο είδος και κάτι θα καταλάβει.Θέλω να πω,η διαμορφωμένη προσωπικότητά μας δε μας κάνει εξωγήινους σε σχέση με το διπλανό μας.Ισως μάλιστα τα λεγόμενα κάποιου να ανάψουν μία σπίθα στο μυαλό κάποιου τρίτου που θα τ΄ακούσει κι ας είναι κι από άλλη ήπειρο.Αρα,δε συμφωνώ πως όλα είναι υποκειμενικά και συνεχώς αυτό προκαλεί ασυνεννοησία.Για τη μεταφυσική που σε ρώτησα,αν είναι κάτι προσωπικό δεν είσαι υποχρεωμένος/η να απαντήσεις με το ζόρι βέβαια.Απλώς,το έθεσες ως δεδομένο για να στηρίξεις κάποια άποψη και έπρεπε να ρωτήσω γιατί δεν κατάλαβα τίποτα.Πάντως θα έλεγα ότι αν κάτι υπάρχει και υφίσταται,τότε αξιωματικά είναι φυσικό και τίποτα άλλο.Αν εσύ όμως λες ότι κάτι υπάρχει,θεωρώ επόμενο να προσφέρεις και κάποιες,όχι απαραίτητα αποδείξεις,αλλά κάτι αντίστοιχο τελοσπάντων.Μπορω να πω με σιγουριά ότι δε χρειάζομαι οπωσδήποτε να έχω νοιώσει την απώλεια ενός παιδιού για να κατανοήσω ότι το αίσθημα τέτοιας απώλειας υπάρχει.Φαντάζομαι να καταλαβαίνεις τί εννοώ.τα ανεξιχνίαστα ακόμα πεδία εμπίπτουν στην κατηγορία ενός φυσικού πεδίου που ακόμα δεν έχει καταστεί δυνατή η προσπέλασή του από την επιστήμη. Για εμένα, από την άλλη, μπορεί να αποτελεί ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο το οποίο δεν εμπίπτει καν στην αρμοδιότητά της. Ούτε εγώ ούτε εσύ μπορούμε να προσκομίσουμε ορθολογικές αποδείξεις για καμιά από τις δυο πεποιθήσεις μας. Πηγή: www.lifo.grΚι όμως,μπορώ.Ας μη βάλουμε τις φαντασίες μας να κονταροχτυπηθούν,θα σου πω κάτι που μπορείς να το δεις σαν αντιστοιχία : δε χρειάζεται να το φάω όλο το αυγό για να δω ότι είναι κλούβιο.Μέσα σε ελάχιστο χρόνο από την,αποφράδα κατά τα άλλα,βιομηχανική επανάσταση καλύπτεις ένα τεράστιο μέρος των αναγκών σου πατώντας κουμπιά με τον έναν ή άλλον τρόπο.Εκτός του ό,τι και να συναντήσεις στο μέλλον κάτι τέτοιο δεν ακυρώνεται,θα συμπληρώσω ότι το πράγμα προχωρά συνεχώς.Είναι μία ισχυρή ένδειξη αν όχι κάτι περισσότερο.Ποιος είναι ο επίσημος λόγος της κοινωνίας ρε συ Nanina;Οπου και να κοιτάξω βλέπω ανθρώπους να πιστεύουν στα πιο απίθανα πράγματα.Εκεί είναι που εγώ τρομοκρατούμαι και όχι μήπως κάποιος με καταπιέσει να αποποιηθώ τα πιστεύω μου.Κατά τα άλλα που λες για την οργανωμένη θρησκεία δεν έχω να προσθέσω κάτι προφανώς.Δε στέκομαι εκεί όμως,είναι εύκολος στόχος και πρέπει να κάνω τη δουλειά του διαβολέα πιο συναρπαστική lol.Εχεις νοιώσει κάτι,κάποια στιγμή στη ζωή σου που σε έκανε να πιστέψεις σε κάτι,ας το πούμε για ευκολία,μεταφυσικό;Κάτι που να μη βρίσκεται σε συνάρτηση με αυτά που μας κάνουν πλύση εγκεφάλου,ας μη κρυβόμαστε,από μικρούς;Πρέπει να είναι το μακροσκελέστερο σχόλιο που έχω γράψει ποτέ στη ζωή μου,εκτός έκθεσης.Εχω την εντύπωση ότι χάλασα και το κουμπί του space για κάποιο λόγο..lol
