Προσυπογράφω όλο το κείμενο σας ως κάτοικος Θεσσαλονίκης. Το φαινόμενο αυτό γιγαντώνεται με κύριο άρμα του τον τυφλό οπαδισμο και την ανάγκη του μέσου θεσσαλονικιου να νιώσει σε κάτι νικητής, πρώτος,πετυχημένος. Ένα από τα προβλήματα που προκύπτουν όμως είναι και η μη ανοχή των πιστών της νέας αυτής, σχεδόν θρησκείας, σε οτιδήποτε που θέλει να διαφοροποιηθεί να κρατήσει αποστάσεις ή να κρίνει το φαινόμενο. Σε περίπτωση που επιχειρηθεί κάτι τέτοιο αυτομάτως σημαίνει ότι το άτομο αυτό είναι οπαδός άλλης ομάδας- ιδεολογιας που θέλει να βλάψει το κινημα χωρίζοντας έτσι την πόλη σε εμάς και αυτούς. Το ανησυχητικό είναι η βία με την οποία επιχειρεί να εγκαθιδρυθεί όλο αυτό στην πόλη. Ένα πολύ μικρής κλίμακας παράδειγμα αλλά ενδεικτικό είναι ότι δεν θα δει κάποιος μικρά παιδιά στην πόλη σε μια παιδική χαρά σε μια αλάνα να φορούν μπλούζες από αλλά αθλητικά σωματεία παρά το γεγονός ότι η μισή πόλη τουλάχιστον είναι φίλαθλοι άλλων ομάδων ακόμα και αθηναϊκών. Και ναι ο λόγος είναι γιατί αν το έκαναν αυτό μικρά παιδιά πραγματικά θα κινδύνευαν. Για κριτική στο ιερό τέρας του κινήματος αυτού δεν συζητάμε καν. Άλλωστε έδωσε δουλειές αγόρασε επιχειρήσεις και στρέφεται κατά του αθηναϊκού κατεστημένου. Φρόντισε να αγγίξει όλες τις ευαίσθητες χορδές μας.