#6 Δεν είναι μόνο ζήτημα κοινής προσπάθειας. Είναι και ζήτημα προσέγγισης στη γονεϊκοτητα σε κάποιες περιπτώσεις. Το «το κοίμισα» υπονοεί πιθανόν ότι το εβαλα για υπνο επειδή αποφάσισα εγώ ότι είναι ώρα για υπνο. «Κοιμήθηκε» υπονοεί ότι ενδεχομενως το πήρε ο υπνος μόνο του σε κάποιον καναπέ, καρότσι κλπ. Ε, «κοιμηθήκαμε» δεν είναι ιδανικό αλλά δεν ενέχει ούτε το καπέλωμα του πρώτου ούτε την ασάφεια του δεύτερου. Είδα ότι νυστάζει, το ετοίμασα, ξαπλωσαμε μαζί και το πήρε ο υπνος (κι εμένα για κανένα μισάωρο πιθανόν). Αντί να πεις οοοολα αυτά, «κοιμηθήκαμε». Δεν επικροτώ τη χρήση πρωτου πληθυντικού σε όλες τις περιπτώσεις, ούτε εμένα μου αρέσει, αλλά το χρησιμοποίησα σε φάσεις που ήθελα να τονίσω ότι ήταν μια δική του πρωτοβουλία και την πραγματοποιήσαμε μαζί. Πολλές φορες είναι και αλήθεια, υπό την έννοια ότι, αν περιγράφω την ημέρα μας και πω «ξυπνήσαμε, φάγαμε πρωινό, πήγαμε βόλτα, κάναμε κακά, κοιμηθήκαμε» το πιο πιθανό είναι ότι όλα έγιναν όντως από κοινού (κι εγώ τσίμπησα, κι εμένα με πήρε ο υπνος...η τουαλέτα είτε χάριν οικονομίας είτε επειδή όντως πήγαμε όλοι μαζί ως είθισται με τα μωρά!)