Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι "οι κουβέντες της παραπέμπουν στην εξήγηση των πραγμάτων και στη θέαση που έχει ο αγανακτισμένος του 2011". Σε σχόλιό μου στον ιστοχώρο lifo.gr, αμέσως μόλις δημοσιεύθηκε και άρχισε να σχολιάζεται η συνέντευξη, σημείωσα ότι εξήγησε γιατί είναι καλύτερα μέσα στο ευρώ και όχι έξω στους "δεν πληρώνω" (συγκρατήθηκε και δεν είπε ότι καλά παθαίνουν και τρώνε ξύλο). Σχετικά με την αναφορά σας στην κυβέρνηση και την εξουσία (ως απώτερο στόχο) υπάρχει και μια άλλη εξίσου δυνατή ερμηνεία, καθώς η αντίστοιξη κυβέρνησης και εξουσίας έχει μακρά παράδοση στην αριστερή ιστορική θεώριση (βλ. στη Γαλλία, όπου την άνοιξη του 1936 θριάμβευσε στις εκλογές το Λαϊκό Μέτωπο υπό το Λεόν Μπλουμ, ανέλαβε την κυβέρνηση - η εξουσία όμως έμεινε στα χέρια της συντηρητικής δεξιάς που ελέγχοντας το νομοθετικό σώμα της Γερουσίας ανάγκασε τον Μπλουμ να εγκαταλείψει τις φιλεργατικές και άλλες μεταρρυθμίσεις και να παραιτηθεί ένα μόλις χρόνο αργότερα ή στην Ισπανία, όπου ο εκλεγμένος πρόεδρος της Β' Ισπανικής Δημοκρατίας Μανουέλ Αθάνια ανατράπηκε στον τριετή και πολύνεκρο εμφύλιο πόλεμο που διεξήγαν οι εθνικιστές του Φρανσίσκο Φράνκο, έχοντας υπό τον έλεγχό τους την πλέον αξιόμαχη στρατιωική δύναμη της χώρας -Λεγεώνα των ξένων-, και αφού προηγουμένως αγγλικά αεροσκάφη μετέφεραν τον Φράνκο και πολλούς από τους στρατιώτες του από τα Κανάρια νησιά, όπου ήταν αποκλεισμένοι, και κατόπιν η αεροπορία του Χίτλερ βομβάρδισε ανηλεώς το στρατό της εκλεγμένης κυβέρνησης). Η διάκριση κυβέρνησης - εξουσίας από τη σύντοφο του πρωθυπουργού, λαμβανομένου υπόψη ότι μετά το 1989 είναι πρακτικά αδύνατη κάθε επανάσταση για εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος, λειτουργεί απολογητικά στην ίδια μερίδα ψηφοφόρων (αγανακτισμένοι, κατά φαντασία θύματα των ξένων, "δεν πληρώνω" και άλλοι με ανάλογα προσόντα), ως αναζήτηση αιτίου γιατί δεν πραγματοποιήθηκαν οι εξωπραγματικές προεκλογικές εξαγγελίες του Ιανουαρίου 2015 που διόγκωσαν το κύμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ