Δέκα μπράβο για το μεστό και επεξηγηματικότατο ποστ. Θα σταθώ και θα επαυξήσω σε ένα σημείο. Σε μια σύγχρονη κοινωνία σχεδόν εθισμένη στον αγώνα για την υπεράσπιση της διαφορετικότητας είναι τουλάχιστον παράδοξο να μην παραδεχόμαστε ότι, πέραν από την ατομική διαφορετικότητα, υπάρχουν και η φυλετική διαφορετικότητα και η διαφορετικότητα των φύλων. Οι άντρες και οι γυναίκες δεν γεννιούνται ίδιοι: οι άντρες είναι συνήθως πιο σωματώδεις γιατί η φύση τους προετοίμασε για σωματική εργασία, ενώ οι γυναίκες είναι συνήθως πιο συναισθηματικές γιατί η φύση τις προετοίμασε για τη φροντίδα των παιδιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να κάνει σωματική εργασία, ούτε πως αποκλείεται να έχει σωματότυπο κατάλληλο για αυτήν, και σίγουρα ούτε πως πρέπει να της αφαιρεθεί το δικαίωμα σε αυτήν. Το ίδιο ισχύει για τους άντρες και τη φροντίδα. Αντίστοιχα και στις φυλές, δεν είναι τυχαίο ότι οι μαύροι δρομείς ερχονται σχεδόν πάντα πρώτοι, είναι οι καλύτεροι μπασκετμπολίστες, και πάει λέγοντας. Κάθε φυλή και κάθε φύλο υπερισχύει σε κάτι των υπολοίπων, και είναι εντελώς παράλογο να προσπαθούμε να αρνηθούμε τη φύση μας. Το μόνο επίπλαστο σε όλη αυτή την ιστορία είναι το δικαίωμα στην ευκαιρία, που αφαιρέθηκε από τις μειονότητες από λευκούς Χριστιανούς στρέιτ άντρες για πολλά χρόνια. Το δικαίωμα στην ευκαιρία είναι και το μόνο πράγμα για το οποίο θα έπρεπε όλοι να αγωνιζόμαστε, όχι η ποσοστιαία εκπροσώπηση σε θεσμούς και βραβεία.