Ως υποψήφιοι και τελικά αποδέκτες του οποιουδήποτε βραβείου ή διάκρισης πρέπει να είναι οι καλύτεροι. Αν αυτοί είναι άντρες τότε ας είναι άντρες, αν είναι γυναίκες τότε γυναίκες, αν είναι και τα δύο...και τα δύο. Δεν θα πρέπει δηλαδή κατά τη γνώμη μου να θυσιαστεί η αξιοκρατία για να υπάρχουν και γυναίκες.Ένας σκηνοθέτης ή ένας ηθοποιός μπορεί να παλεύει μια ολόκληρη ζωή για να πάρει ένα βραβείο που είναι ικανό να φτιάξει ή να εδραιώσει την καριέρα του και αντίθετα αν δεν το λάβει, να χαθεί για πάντα στην αφάνεια. Πολλοί, όπως έχει γίνει στο παρελθόν, μπορεί να έχουν μία και μοναδική ευκαιρία να πάρουν ένα μεγάλο βραβείο. Φανταστείτε να το χάσουν όχι γιατί δεν ήταν αρκετά καλοί ή γιατί δεν δούλεψαν αρκετά σκληρά αλλά για να ικανοποιηθεί κάποιος λιγότερο καλός ή ταλαντούχος.Ένα τέτοιο βραβείο έχει και οικονομικές προεκτάσεις αφού για να λάβεις μια μεγάλη διάκριση θα πρέπει να έχουν επενδυθεί τεράστια κεφάλαια και μπορεί να φτιάξει ή και να καταστρέψει περιουσίες. Όποιος θέλει να είναι υποψήφιος θα πρέπει να δουλέψει σκληρά και να βρίσκεται σε αυτή τη θέση γιατί το αξίζει και όχι γιατί είναι άντρας ή γυναίκα ή λευκός άνθρωπος ή μαύρος κλπ. Διαφορετικά ας δημιουργήσουν ξεχωριστά βραβεία, όπως υπάρχουν σε άλλες κατηγορίες (Best Actor - Best Actress...), για να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Αλλά αυτό νομίζω εκ των πραγμάτων δημιουργεί περισσότερους διαχωρισμούς. Φοβάμαι όμως πως εκεί πηγαίνουμε, ανάποδα.