#1 ελπίζω να μην ακουστώ αυστηρή, αλλά έχω την αίσθηση ότι λες πολλά χωρίς να λες τίποτα τελικά. ΟΚ, με αυτόν τον άνθρωπο χωρίσατε από ό,τι καταλαβαίνω σχετικά πολιτισμένα. Δε σε έπιασε στο κρεβάτι με άλλον και μετά σε κυνηγούσε με το τσεκούρι. Και 41 χρονών άνθρωπος φαντάζομαι ότι έχει ξαναχωρίσει στη ζωή του. Δεν καταλαβαίνω γιατί "¨τους στεναχώρησες το παιδί" και γιατί ήταν "μεγάλος πόνος". Εκτός αν υπάρχει κάτι άλλο που δε λες. Επίσης, αυτό που λέει και η Λένα. Τους ήξερες 1,5 χρόνο. Πόσες διακοπές προλάβατε να κάνετε μαζί -1 ή max. 2; Αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι δέθηκες με τους γονείς του τότε συντρόφου σου αλλά έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις αυτό στο μυαλό σου. Δες τα πράγματα ψύχραιμα. Πάρε τη βοήθεια ενός ειδικού γιατί ίσως υπάρχουν άλλα τραύματα δικά σου από κάτω που απλώς με αυτή την κατάσταση ανασύρονται ξανα. Και φυσικά μπορείς να στείλεις σε πρώτη φάση ένα γράμμα ή μια κάρτα και να τους εύχεσαι καλή ανάρρωση και να λες ότι τους σκέφτεσαι και επιθυμείς τα καλύτερα. Οχι τηλέφωνα και επισκέψεις, ίσως τους φέρεις σε δύσκολη θέση. Αν εκείνοι το θέλουν θα κάνουν το επόμενο βήμα. ΥΓ. δε μιλάω έξω από το χορό. Με πείραξε αφάνταστα που όταν ο αδερφός μου και η κοπέλα του χώρισαν, εκείνη απλά εξαφανίστηκε. Και ξέρω ότι και οι γονείς μου στεναχωρήθηκαν πολύ, γιατί τους φιλοξενούσαν σπίτι τους 3-4 φορές το χρόνο και την είχαν δεχτεί πολύ θερμά.