Τελικά στο χώρο του Διαδικτύου μπορείς να αποδομήσεις ακόμα και την κυρία Αρβελέρ. Διαφωνώ κάθετα με τη συγκεκριμένη κριτική. Και το βιβλίο το έχω διαβάσει, όπως και άλλα της βιβλία. Δεν πέρασε από το μυαλό κανενός ότι ένας άνθρωπος που όλη του τη ζωή διδάσκει και συγγράφει συγγράμματα και εκπονεί διατριβές, ενώ διοικεί και Πανεπιστήμια (με κεφάλαιο "Π", όχι τις ελληνικές χαβούζες), ήθελε να καταθέσει και κάποιες εμπειρίες από και τόσο σχετικές με την ακαδημαϊκή πορεία, αλλά με την προσωπική; Εξού και ο τίτλος "Χωρίς άλλοθι".
