Σωστα. Και το κανανε. Κι ορισμενες χωρες οπως η Β. Κορεα ακομη το κανει. Ομως το θεμα μας ειναι ο καταναλωτισμος που πυροδοτηθηκε απο τον φεμινισμο ( που εχει δημογραφικους στοχους παιδια και γυναικες ) και τροφοδοτειται μεσω της διαφημισης απο την βιομηχανια ψυχαγωγιας και τις διαφορες συμβιοτικες συνιστωσες του ( ταινιες που πουλουν ρουχα και παπουτσια, περιοδικα που γεννουν την μοδα του γκουρμε εστιατοριου, λογισμικα που πουλουν ποδηλατα, γουοκμαν-i-pods που πουλουν συναυλιες, σπορτς που πουλουν αυτοκινητα και φανελες, μοντελα κυριως γυναικεια που πουλουν σχεδον τα παντα, σεξ-φαγητο-βια-ταυτοτητα ως προιοντα αυτου που λεμε "χιαστη πωληση" και την αναγκαια δημιουργια παρακοινωνικων σχεσεων - καταναλωτης/σελεμπριτι). Δεν υπαρχει κατι παρομοιο δημιουργουμενο απο τον φεμινισμο σε πρωην 'η τωρινες κομμουνιστικες χωρες αφου ο καταναλωτισμος αντιτιθεται εξ ορισμου στην πολιτικη τους οικονομια. Κι οχι μονο σε κομμουνιστικες χωρες. Στην Ινδια, ενα μεγαλο πληθυσμιακο κομματι της γης, κλεινει δρομους καθε Παρασκευη και Σαββατο για να κατσει ο καθε πικραμενος να δει δυο τρεις ταινιες του Μπολυγουντ. Μπορει να μην εχουνε να φανε αλλα ταινια θα δουνε. Ο καταναλωτισμος ομως δεν επιασε σε μια χωρα που τουλαχιστον ενας γονιος μενει στο σπιτι και η βιομηχανια διαφημισης δεν ειναι στημενη στο να πουλαει αντικειμενα στι στυλ του Εντουαρντ Μπαρνε'ι'ς. Οπου υπαρχει, υπαρχει ως προσαρμογη στην μεταψυχροπολεμικη παγκοσμιοποιηση και περιστασιακη γνωση ( πχ οτι μαθαινει το Μπακαλορ απ την Κοιλαδα της Συλικονης και το αναποδο επειδη πολλοι σιχ ηταν γαιοκτημονες στην περιοχη του Παλο Αλτο και τα παιδια τους πρωτοστατησαν στις νεοφυτες εταιρειες της "χρυσης πολιτειας"). Σ ευχαριστω.
