θαρρω πως οπουδηποτε στην Δυση επικρατησε, αλλου μετα τον Πολεμο, αλλου πριν η μετα Θατσερς και Ρηγκανς, εδω μετα την Χουντα, αριστεροστροφες μεν αλλα κ αριστεροφαγες οπως προκυπτει δε φιλολαικες πολιτικες που αν μη, τι αλλο, εντος εθνων κρατων ελαβαν χωρα, και που ακομα κ ο πιο αδιαβαστος πολιτης υποψιαστει οτι καπως καπως το εθνικο δεν ειναι κ τοσο πια το αληθες αλλα περισσοτερο ισως ενα μυθευμα αληθινοτητας, το σοκ και οι συνεπειες τις κρισης δεν επιτρεπουν να απομεινει και τιποτα παραπανω απο μια αξεσκονιστη εθνικη αναφορα του τυπου "στο κατω κατω, δημοκρατια εχουμε = κρατος ειμαστε", με δεδομενο κ οτι δεν ξερουμε πια κ τι σημαινει η ευρωπαικη ολοκληρωση στην οποια ειμαστε οχι- ατομικα, ταξικα, πολιτικα κ διεθνικα- το ιδιο δεμενοι, η ευτυχια του φιλολαικου, οπως και να χε, εθνικου παρελθοντος επιτρεφει ανομολογητα οπως λετε με την μορφη του εθνοσοσιαλισμου... Ισως επειδη η επιτακτικοτητα, κ δικαιως κατα τον ιστορικο τροπο...-αλλωστε κριση παρηγαγε τελικα το δημοκρατικο ιστορικο συμπαν... του αιωνα που περασε, δεν ειναι οι παγκοσμιοι πολεμοι μεταξυ εθνων ιδιον των αυτοκρατορικων περιοδων- της αναγκης προσδεσης στην ανακτηση του εθνικου αυτοελεγχου χαριν και του ατομικου απο τις ευρυτερες λαικες μαζες ειναι κατι περισσοτερο αυτην την στιγμη απο αισθητικο φετιχισμο, ασφαλως κ το ονομα του πραγματος παρακαμπτεται, και ανεκφερετο ανασυστηνεται για οσους μπορουν να το... ακουσουν ως ιστορικο απωθημενο διαφορων Λεπεν, τραμπ, μει φαρατζ καμενων κ χρυσαυγιτων και σωρρηδων... αλλων... που απαντουν στα αντιδυτικα παραδειγματα των επικινδυνων ομοιων τους τυπου πουτιν ερντογαν κτλ...Ολοι τους, οδηγοι ηγετισκοι που υποσχονται οτι ιστορικα δεν προκειται ουτε περι εθνικιστικου ουτε περι σοσιαλιστικου... Τωρα, το πως στην Ελλαδα την δραχμη την ευαγγελιζονται ως μανα εξ ουρανου και αυτοαποκαλουμενοι σοσιαδημοκρατες εχει μαλλον να κανει με το οτι η ελλαδα περασε εμφυλιο κ χουντα, ενω ρητορικα στην ευρωπη αντιτιθετο ο νικητης παπανδρεου κ οχι ο δεξιος εθνοπατερας καραμανλης. παντως εδω προς μια καποια ανακουφιση, να πω πως στην ιστορια υπηρχε παντοτε παραλληλα κ μια δεσμη ρευματων κ συλλιγικοτητων να προσδεθει κανεις, που ναι μεν ουδεποτε επικρατησαν αλλα που ελαμπαν αναδρομικα και που ευτυχως η δυστυχως συγκρατουσαν την ευδαιμονουσα και, παλι, στρουθοκαμηλουσα μετριοτητα των αντιπροσωπευομενων δημοκρατιων που πιεζουν προς την διευρυνση και οχι στην συστολη... Ε, δεν θα τα αναφερω...