#2Μου φαίνεται περίεργο που τόσο συχνά σε επαγγελματικά περιβάλλοντα ένιωθες ότι σου παραβιάζουν τα όρια. Σίγουρα, όπως λέει η α,μπα, να εξετάσεις την περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης, ειδικά θέματα που αφορούν τις προσωπικές σου σχέσεις δεν υπάρχει λόγος να τίθονται. Αλλά γενικά σκέφτηκες μήπως εν ονόματι της ειλικρίνειας και της εσωστρέφειάς σου γίνεσαι απότομη και δυσάρεστη στον επαγγελματικό σου χώρο; Ξεκινάς λέγοντας πως προσπαθούν να σου κάνουν ψυχανάληση αλλά από τα υπόλοιπα που γράφεις, καταλαβαίνω ότι οι συμβουλές περιορίζονταν στο να σε παροτρύνουν να είσαι πιο ανοικτή. Σίγουρα δε χρειάζεται να γίνεις φίλη με τον εργοδότη σου όμως μήπως απλώς εκλαμβάνεις απλές ερωτήσεις που προσπαθούν να σπάσουν τον πάγο ως παρεμβατικές; Πχ αν το αφεντικό σoυ σε ρωτήσει τι έκανες το σκ φυσικά δεν θα του πεις ‘Καλά ε, ήπιαμε κάτι ρακές το Σάββατο κουδούνι έγινα, τα έσπασα όλα στο μαγαζί’, θα πεις ‘Μια χαρά, ευχαριστώ. Είδα τη Χ ταινία, πολύ καλή η ερμηνεία του τάδε. Την έχετε δει;/Εσείς πως περάσατε;’.Επίσης, αν δεν συμπαθείς κάποιον προσπάθησε αν είσαι ευγενική μαζί του και με τακτ να αποφεύγεις τα πολλά πάρε δώσε. Μη το βλέπεις σαν υποκρισία, σκέψου το σαν επίδειξη καλών τρόπων.Ως εσωστρεφής και εγώ, καταλαβαίνω πως το να πιάνεις ψιλοκουβέντα με τύπους που δε σου κάνουν κλικ μπορεί να είναι εξουθενωτικό, αλλά επειδή όλα σου τα παραδείγματα αφορούν την επαγγελματική σου ζωή, νομίζω πως αξίζει τον κόπο μιας και ένας ευχάριστος εργαζόμενος συνήθως προτιμάται από κάποιον μουντρούχο που δεν ανοίγει το στόμα του πέρα από την καλημέρα.