Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ερώτηση #3 επειδή αναφέρει κάτι η ίδια: "Μήπως απλά είμαι από αυτές που δεν θεωρούν κανέναν αρκετά καλό για την άψογη προσωπικότητά τους, εκτός από τον ιππότη με το άσπρο άλογο; Εγώ τείνω στο να μη με θεωρώ αρκετά καλλιεργημένη και κατασταλαγμένη ώστε να βρεθεί κάποιος που θα θαυμάζω και θα με θαυμάζει για να είμαστε μαζί, σκέφτομαι ότι οκ, εγώ τον θέλω έτσι κι έτσι, αυτός τι θα μου βρει, τι θα τον τραβήξει σε μένα; Και δε βρίσκω πολλά προτερήματα και ξεχωριστά πράγματα, κάποια ελάχιστα, ούτε σοβαρά ελαττώματα βρίσκω μεν, με βρίσκω απλώς μέτρια. " {Πηγή: www.lifo.gr}Eπειδή οι συγκεκριμένες "απαιτήσεις" (επακριβώς όπως παρουσιάζονται εδώ από τον υγιεινό τρόπο ζωής ως το ενδιαφέρον για την τέχνη και τον μη φανατισμό με συγκεκριμένα ζητήματα) είναι εξαιρετικά συχνές από πάμπολλους ανθρώπους διαπίστωσα σε αναλαμπή (αλαζονείας αν μη τι άλλο!) ότι ακριβώς επειδή πρόκειται για μέτρια άτομα αναζητούν ένα μέτριο ταίρι (μηδέν άγαν;) για να ζήσουν μια σχετικά μέτρια ζωή η οποία δεν θα διαφέρει από την κοινωνικά παραδεκτή συνταγή "κανονικότητας" και "συμβατότητας". "Έτσι είναι τα ταιριαστά ζευγάρια".Η συνταγή του μικροαστισμού. Που βέβαια είναι μια κάποια "ευτυχία". Καθένας διαλέγει την φυλακή του. [πετροβολήστε ελεύθερα]