#3: Περνάς εφηβεία, μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής σου, καθώς η αυστηρή αυτοκριτική βασίζεται σε σαθρές βάσεις (πάντα συγκρινόμενη με συμμαθητές σου). Νομίζεις ότι αυτή είναι η ζωή αλλά είναι ένα μικρό μικρό κομμάτι. Καταλαβαίνω πως είναι η μοναξιά κ πως είναι να μην έχεις έναν άνθρωπο να μιλήσεις στο διάλλειμμα αλλά δεν είναι το τέλος του κόσμου, ούτε σημαίνει ότι είσαι προβληματική. Υπάρχουν άπειρα παιδιά εκεί έξω που τραβάνε το ίδιο μανίκι με σένα, ίσως κ στον ίδιο χώρο με σένα. Προσπάθησε να γνωρίσεις κόσμο που έχετε τα ίδια κοινά, μάθε τον εαυτό σου, τι σου αρέσει να κάνεις, διάβασε βιβλία, δες ταινίες, πήγαινε σινεμά, παίξε παιχνίδια. Μην φοβάσε τον χρόνο που περνάς με τον εαυτό σου, είναι πολύτιμος. Κ μέσα από τη διαδίκασία αυτή θα γνωρίσεις κόσμο κ θα κάνεις νέους φίλους. Πριν το καταλάβεις το σχολείο θα τελειώσει κ μαζί του ότι σε κάνει να νιώθεις άσχημα.
