Μιλώντας, πριν κάνα 8μηνο, με φίλο που ζει και εργάζεται χρόνια στο Ντιτρόϊτ, σαν νευρολόγος, κατάλαβα πως θα βγει ο Τράμπ. Χωρίς να συμφωνεί, μας είχε πει ο φίλος πως η Κλίντον, για τον μέσο Αμερικάνο, είναι κάτι ξένο και κυρίως καρασυστημικό ελιτίστικο πρόσωπο. Χωρίς να συμφωνούν όλοι με τα ακραία παράξενα του Τράμπ, δεν νοιώθουν να τους επηρεάζουν τόσο, ενώ με την Κλίντον είχαν τη σιγουριά πως θα είναι στην απ' έξω. Αλλωστε, μια γερή κλωτσιά στο σύστημα, εκ του ασφαλούς (σκεφτείτε όλα όσα έχει πει ο Τραμπ και τον κατηγορεί το σύμπαν πόσο επηρεάζουν τον μέσο και προς τα κάτω Αμερικανό) ήταν ελκυστική για πολλούς.Ενας "λίγο στρογγυλεμένος" Σάντερς ήταν ίσως η λύση για τους Δημοκρατικούς.
