#7 Αγαπητέ φίλε.Θεωρείς ότι είσαι αντικειμενικός;Το πιστεύεις πραγματικά;Πρώτα απ όλα, εκκινουμε με την ερώτηση,αν ,κατά την γνώμη σου,όλες οι πληροφορίες περί εξωσυζυγικών δραστηριοτήτων διοχετεύονται ,σε περίπτωση που κάποιος παντρεύει ζευγάρι.Θα έλεγες τα πάντα ,όσα σου εκμυστηρεύτηκε ο απατών ,στην απατημένη;Τότε δεν είσαι φίλος του.Γιατί αναφέρεις τα ξεσπάσματα θυμού της (και ότι πάει σε ψυχολόγο);Την θεωρείς ανυπόφορη στη συμβίωση;Άρα ,ίσως,εν μέρει,λόγω του χαρακτήρα της,αυτός ψιλοδικαιολογείται;Δεν σε παρακολουθώ.Δεν αναφέρεις δε,το πλέον σημαντικό.ΠΡΙΝ το γάμο,εκτός της μεμονωμένης απιστίας,κατά τα άλλα,η σχέση τους ήταν καλή;Αυτή γιατί τον παντρεύτηκε εν πάση περιπτώσει; Ήθελε ασφάλεια, γάμο, παιδιά,δεν ήξερε τι ήθελε,αυτόν τον ίδιο ήθελε; Δεν τα περνάμε έτσι ελαφρά αυτά.Και τώρα,τι επιθυμεί αυτή;Πάει ήδη σε ψυχολόγο και συντηρείται αυτή η κατάσταση;Δεν την βοηθάει καθόλου προφανώς . Και να της πει κάποιος,ότι δεν μένει για τα παιδιά.Για τον εαυτό της μένει,στο σύζυγο θέλει να επιβάλει τους όρους της,που δεν γίνονται αποδεκτοί από την αρχή, ούτε και θα γίνουν.Πολύ νοσηρή κατάσταση.Εσύ τι νομίζεις ότι πετυχαίνεις καρφωνοντας;Δεν είσαι δικηγόρος,δεν είσαι ψυχίατρος και δεν είσαι φίλος του. Τα περί ίσων αποστάσεων,άστα καλύτερα .Οι φίλοι δεν καταδίδουν. Κατά βάθος τον αντιπαθεις.Βάσει αυτού,να ξεκαθαρίσεις την θέση σου απολύτως και να απέχεις.Αν θες να κάνεις κάτι καλό, συμβουλευσέ την να πάει σε ψυχίατρο.Είχε και έχει φοβερό πρόβλημα αυτοεκτίμησης και πολλά άλλα.Δεν ευθύνεται ο σύζυγος για τους θυμούς της. Προϋπάρχον ήταν το θέμα και έγινε ανεξέλεγκτο.Δεν καταλαβαίνω γιατί επισημαίνεις την απουσία ερωτικού στοιχείου μεταξύ σας. Αυτονόητο δεν είναι;Δεν καθαγιάζεις την στάση σου επικαλούμενος αυτό.
