@ Vasily Zaitsefμιλάει για ευελιξία, για τα πλεονάσματα της γερμανικής οικονομίας και τέλος στεναχωριέται που φτωχοποιηθήκαμε ξαφνικά ( αλήθεια? εξετάζει αν πραγματικά μας άξιζε αυτό το εθνικό εισόδημα?). Οι δύο δεκάρες και η σωφροσύνη που επικαλείται από που θα προέρχοταν? από τους φορολογούμενους της ΕΕ καθώς θα καίγαμε το 2009, αυτά πριν την επέμβαση της ΕΚΤ, την Deutche Bank, Societe General και μερικές ακόμη, και ποια σωφροσύνη ? αυτή που δείξαμε εμείς ( οι έλληνες ψηφοφόροι) με τα λεφτά υπάρχουν ή με τον Κωστάκη που θα έλεγε δώστε μου άλλα 10 δις να τα ρίξω στην πραγματική οικονομία? και ίσως στρώσω και τα ελλείμματα με αυτούς που καταβαράθρωσαν τα δημόσια οικονομικά. Τεχνικά είναι αδύνατον με πολιτική βούληση και στο πλαίσιο της ΕΕ να ελεγχθούν τα πλεονάσματα της Γερμανίας , ουσιαστικά θα επιστρέφαμε στην εποχή των δασμών. Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι αυτή η ευελιξία, μόνο όμως από πλευρά ΕΚΤ, αναθεώρηση στόχου πληθωρισμού και προσθήκη στο καταστατικό της του όρου που υπάρχει και στην FED όπου πέρα από τον έλεγχο της οικονομικής σταθερότητας ρητά αναφέρει και την μείωση της ανεργίας σε αποδεκτά επίπεδα.Από εκεί και πέρα είναι θέμα των κρατών μελών πως θα χειριστούν την νομισματική ευελιξία σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο ( παγκοσμιποίηση).Αυτό που θα ανακοινώσει ο Γιουνκερ της τρίτη για τον μη υπολογισμό στο σύμφωνο σταθερότητας δαπανών συνδεόμενων με την έρευνα και τις επενδύσεις, είναι μια λογιστική επίφαση, με το σκεπτικό ότι πολλές από αυτές τις δαπάνες κρίνοντας από την Ελλάδα, δεν έχουν καμία ελπίδα να αποδώσουν προστιθέμενη αξία και κατά συνέπεια αυξημένο μελλοντικό εισόδημα, γιατί αυτές τις δαπάνες θα τις πληρώνουμε με πραγματικά λεφτά όχι με τις εργασίες από το Ινστιτουτο ερευνών Θερβαντες, Δάντη ή Καζαντζάκη διαλέγεις όποιο θέλεις. Είναι στο μενταλιτε μας η ήσσονα προσπαθεια, ακόμη κι αν εφαρμοστεί αυτό σε 5 χρόνια η Ολλανδία, Γερμανία, Τσεχία αντε και Πολωνία, θα είναι πλουσιότερες ανταγωνιστικότερες και εμείς πάλι θα βρίζουμε τους γερμανούς γιατι οι δικές τους εταιρείες εξάγουν κι εμας δεν φτάνουν ούτε μέχρι τα Κιούρκα, και θα ξανακάνουμε Συνόδους όπου θα ανακαλύπτουμε νέους εχθρούς εντός των τειχών. Και προς Θεού η παραπάνω επιχειρηματολογία μου δεν αμφισβητεί την ανάγκη διόρθωσης επιμέρους πολιτικών και ανακατεύθυνσης πόρων και πρωτοβουλιών, φερ ειπείν οι Landesbank στην γερμανία, τα περίεργα καθεστώτα φόρων και επιδοτήσεων στην ολλανδία, αλλά πως να τα αναδείξουμε αυτά όταν στην ατζέντα βάζουμε θέματα όπως πόσοι είναι οι δικαιούχοι ΕΣΠΑ για βρεφονηπιακούς σταθμούς ή για το άν οι αναπληρώτες καθηγτές δάσκαλοι καλύπτονται απο εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους, γιατί αν αλλάξουμε εμείς πως περιμένουμε να πιέσουμε για να γίνουν καλύτεροι κι αυτοί.
