Σχετικά με το 1: Επειδή πολλές φορές ντρέπομαι για τα άπειρα πράγματα που η ίδια αγνοώ, έχω αποφασίσει να μη συγχύζομαι με ανθρώπους που αγνοούν ακόμη και την πρωτεύουσα της Γαλλίας, που λέει ο λόγος. Εκτός όταν είναι υποχρέωσή τους να διαθέτουν συγκεκριμένες γνώσεις, για τη δουλειά τους πχ.Άλλο είναι αυτό που με προβληματίζει: Ένα σωρό κόσμος δεν ξέρεις το Asperger's, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι τόσο γάιδαροι; Αν δεν ξέρεις ρώτα, πριν βιαστείς να βγάλεις συμπέρασμα. Και άντε να σε περνάνε για genius - ισως είχαν ακούσει ότι μπορεί να το είχε ο Μότσαρτ π.χ. - αλλά να σε ρωτάνε "και γιατί δε σταματάς απλώς να επαναλαμβάνεις;" Γιατί είναι σύνδρομο ηλίθιε! Δεν είναι ότι ο άλλος ξύπνησε το πρωί με τη διάθεση να σε νευριάσει. Αν ήταν στη διακριτική ευχέρεια καθενός να σταματάει, δε θα το λέγανε σύνδρομο, θα το λέγανε trolling. Ή το χειρότερο: "Μήπως δε θες;" Ναι θέλει να την κοιτάνε περίεργα και αμήχανα, ο καλύτερος τρόπος να αποφύγεις κάποιον που αντιπαθείς είναι να φέρεις τον εαυτό σου σε δύσκολη θέση.Η άγνοια είναι πταίσμα μπροστά στη βλακεία και κυρίως την αγένεια.