Η κοπέλα περιέγραψε ξεκάθαρα την περίπτωσή της. Το θέμα δεν έγκειται στο γεγονός αν πρόκειται για ολοφάνερο 'πέσιμο' ή για κεκαλυμμένη σεξουαλική παρενόχληση. Το θέμα είναι ότι πρόκειται για μια γυναίκα που έχει υποστεί από την εφηβική ηλικία μέχρι και την ενήλικη ζωή της την κακοποίηση, χωρίς να αναπτύξει μηχανισμούς άμυνας και η υποταγή και η αδράνεια, ακόμα και σε στην απλή εκδήλωση ενδιαφέροντος,ξεκάθαρα σεξουαλικού ή όχι(χωρίς να γίνεται καν λόγος για παρενόχληση),έχουν γίνει κομμάτι της συμπεριφοράς της ως Ενστικτώδης Αντίδραση. Αυτό που καταγγέλλει είναι η αποδοχή ως επιτρεπτών τέτοιων συμπεριφορών προερχομένων από μέρους μια μερίδας, έστω μικρής, των αντρών. Το γεγονός πως πολλές γυναίκες έχουν μάθει ακόμα και στο ανεπιθύμητα ενοχλητικό φλερτ να μην αντιδρούν δυναμικά, αλλά παθητικά, όπως εκείνη. Τα όρια παραβίασης του προσωπικού χώρου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υποκειμενικά, για αυτό και ο καθένας μπορεί να αντιδράσει διαφορετικά. Αυτό που το κείμενο κατακρίνει είναι η αδυναμία από πλευράς κάποιων γυναικών να αντιληφθεί τέτοια παραβίαση των δικών τους προσωπικών όρίων, γιατί θεωρούν πώς έτσι κάνουν οι άντρες, έτσι είναι το σύθνηθες σε αυτές τια περιστάσεις κλπ και έπειτα όταν πια το αντιληφθούν να διστάζουν να αντιδράσουν σθεναρά για τους παραπάνω λόγους διαιωνίζοντας τέτοιες συμπεριφορές