λίγο πολύ παρατσούκλια άσχημα, βρισιές και ξύλο στους αδύναμους και πάει λέγοντας δεν λείπουν και από τα δικά μου παιδικά χρόνια...αλλά και μένα η ιστορία μου φυσικά (ω τι πρωτότυπο!) αφορά τον δάσκαλο του δημοτικού στις αρχές του 90! Φυσικά τι μπορούσε τότε ένα παιδί να καταλάβει από την έννοια ρατσιμός και bulling....αλλά τι σου είναι το ένστικτο ε? εξέταση λοιπόν κεφαλιών για ψείρες από τον δάσκαλο σε όλους μας από τα χρυσά χεράκια του πλήν ενός παιδιού από την βόρειο ήπειρο (τουλάχιστον έτσι έλεγε μπορεί και για αυτοπροστασία) που πήρε επειδικτικά την βέργα του και ένα ύφος σιχαμάρας και τον ψαχούλευε στο κεφάλι έτσι! ποτέ δεν θα ξεχάσω πόσο άσχημα ένιωσα εγώ για λογαριασμό του! Υ.γ. φυσικά την βέργα την χρησιμοποιούσε καθημερινώς χτυπώντας την στα κεφάλια μας (ούτε καν στα χέρια μας)μηδενός εξαιρουμένου και στο συγκεκριμένο παιδί που προανέφερα και σε όλο το σώμα, όπου τον έβρισκε δηλαδή σε σημείο που να την έχει σπάσει μερικές φορές αλλά φυσικά την επόμενη μέρα είχε ήδη αντικατασταθεί! (μήπως είχε εγκριθεί κονδύλι για βέργες τότε ή ήταν τόσο μεγάλη η καύλα του που τις αγόραζε από τον πενιχρό μισθό του?)