Αρχικά οι δικές μου εμπειρίες. Παχουλο, αδέξιο κορίτσι με γυαλια= η χαρα του Bully. Χοντρη, χοντρελα, βαρέλα, γυαλαμπούκα, γιαγια, παρατσούκλια που άκουσα στο δημοτικό. Στο γυμνάσιο έγιναν... πιο εξελιγμενα, γουρουνα, οινκ, κητος, τέρας, ζωον φάλαινα. Κανεις δεν έκανε τίποτα. Σιχαινομαι φριχτα το σχολείο ακόμα και τωρα, οποτε πηγαινω τα παιδια μου το σιχαινομαι. Κανένας δεν άκουγε, ΟΥΤΕ οι γονείς μου. Όταν παραπονιόμουν βασικα μου λέγανε να χασω κιλα και θα σταματησει το bullying. Το ίδιο και οι δάσκαλοι. Προσπαθησα να το αντιμετωπίσω με διάφορους τρόπους. Αγνοησα τους βασανιστες, έπαιξα ξυλο μαζί τους, βασανισα με τη σειρά μου πιο "ελατωματικά" παιδιά από εμενα (Εχω μετανιώσει ΦΡΙΧΤΑ για αυτό). Δεν άλλαξε κάτι, απλως κατα καιρούς το bullying γινόταν πιο εφευρετικό. Έτρεμα την ημερα που θα ερχοταν στο σχολείο οι γονεις μου, μην τυχων και ακουσουν κανένα "ξουτ χοντρη" ειλικρινα ακόμα με πονάει να το σκεφτομαι.Και τωρα οι πιο συγχρονες εμπειρίες... Πέρυσι ο νέος δάσκαλος του ολοημερου βασανιζε τα παιδια συστηματικα. Τσακωνόταν με την συζυγο του μπροστα τους, τα αποκαλούσε βλάκες και χαμενους, απέκλειε τα παιδάκια που δεν ηταν ελληνακια από τις δραστηριότητες γιατι "ειστε χαζοι" είπε σε ενα αγορακι να μην μιλάει γιατί "μιλας σαν κορίτσι". Αν και τα περιστατικα δεν είχαν στόχο το δικό μου παιδί, έκανα φασαρία.... ΜΕΓΑΛΗ, είπα πως αν δεν το κόψει ΜΑΧΑΙΡΙ θα παω την ωρα που ξεκινάει το ολοημερο θα τον αρπαξω και θα τον πλακώσω στις φαπες επιτόπου μεσα στο σχολειο. Ο διευθυντής με ξέρει και ξερει οτι έτσι και τα πάρω είμαι ικανη για όλα. Έγινε κακός χαμός στο σχολείο και ο δάσκαλος ηρεμησε αρκετα ωστε να τελειωσει η χρονια χωρίς άλλο απρόοπτο. Πριν τρια χρονια κάποιοι συμμαθητες βασανιζαν τη μεγαλη μου κορη. Την φωναζαν χοντρη. Την έγραψα σε μαθηματα αυτοάμυνας και είχε συμμαθητες κάποιους από τους βασανιστες της εκει. Οταν άρχισαν να ξαπλωνουν κάτω ο ένας τον άλλο σταματησε και το Bullying. Ειλικρινα το ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ που βασανιζονται έτσι παιδακια και δεν κάνει κανείς τίποτα.
