Φοβάμαι πως το κείμενο, παρά τις αγνές του προθέσεις, πετυχαίνει το αντίθετο απο αυτό που στοχεύει. Διαβάζοντας το ένιωσα σαν αντικείμενο που πρέπει πάντα να είναι γυαλιστερό και όμορφο ΕΚΤΟΣ απο τις ημέρες που δεν μπορεί να κάνει σεξ. Τότε μπορεί να βάλει ότι βρακί θέλει και να κυκλοφορεί όπως θέλει γιατί δεν είναι προς θέαση και κατανάλωση, αλλά όλες τις υπόλοιπες μέρες του μήνα πρέπει να είναι sex inviting και ετοιμο να ανοίξει τα καλοξυρισμένα του πόδια και να φανερώσει το μικροσκοπικό στριγκάκι του που θα 'αναψει' τον άντρα. Σοβαρά τώρα; Αν είσαι σε μια μακροχρόνια σχέση με έναν άντρα που σε σέβεται κ σε αγαπάει, θα σε σέβεται κ θα σε αγαπάει και με το βαμβακερό λευκό βρακί και με το *λιγάκι* αξύριστο πόδι οποιαδήποτε μέρα του μήνα. Σαφώς καλό θα ήταν να είμαστε περιποιημένες -υποκειμενικός όρος βέβαια- ακόμα και μέσα στο σπίτι και σαφώς είναι ωραίο να φοράμε σέξι εσώρουχα ως εκπληξη στο αγόρι μας που και που αλλά γιατί να βασανίζομαι με στριγκάκια 24/7 και καθημερινό ξύρισμα απλά επειδή είμαι με το αγόρι μου; Ας μην κάνουμε τα εύκολα δύσκολα.. (Εννοείται βέβαια πως στις αρχές μιας σχέσης προσέχεις περισσότερο την εικόνα σου αλλά αυτή είναι κ η μαγεία των μακροχρόνιων σχέσεων..οτι εξελίσσεται και εστιάζει στα σημαντικά κ όχι στα επιφανειακά..)
