Αγαπημένη Λένα, Έκανα pause στην ερώτηση 10 για να σου γράψω κατευθείαν μέσα από την καρδιά μου ότι η απάντησή σου είναι βάλσαμο και θεραπεία για όλες - μα όλες - αυτές τις άρρωστες καταστάσεις και σ' ευχαριστώ που, χωρίς να το ξέρεις, έχεις βάλει σε λέξεις και προτάσεις αυτό που θέλω να ΦΩΝΑΞΩ σε όλες τις κοπέλες ή και άνδρες ακόμη, που έχουν ζήσει ή ζουν κοντά σε τέτοια άτομα.Να είσαι καλά Λενάκι, σου στέλνω ένα φιλί ευγνωμωσύνης. :)Μεθυσμένο μπουρίτο, επείδή η "λεκτική βία" σε αυτά τα άτομα περνάει με ευκολάκι χωρίς το "λεκτική" (πίστεψέ με), το να σταματήσεις να νιώθεις απέχθεια δεν είναι option, εκτός κι αν είσαι ο Dalai Lama. Πάντως, όταν τύχει και περάσει από την σκέψη μου αυτό το δείγμα ανθρώπου που εγώ βίωσα, η αυτόματη αίσθησή μου είναι πολύ χειρότερη από αυτή που θα ένιωθα αν έμενα μόνη μου στον πλανήτη με παρέα κατσαρίδες. Τόσο πολύ.