Μετά από μια δωδεκάδα χρόνια γεμάτα τρικλοποδιές και ίντριγκα, μου ζητήθηκε από το ιδιωτικό σχολείο στο οποίο δουλεύω με πλήρες ωράριο, να συνεχίσω με 350 ευρώ μισθό. Και θα μου πείτε καλά τώρα,σιγά την πρωτοτυπία. Αυτό που μου έχει τσακίσει τα νεύρα είναι ότι κανείς από τα "ανώτερα κλιμάκια" δε δείχνει να αντιλαμβάνεται το απλό γεγονός ότι δε συντηρείς οικογένεια με αυτά τα λεφτά. Έτσι, η άρνησή μου να συναινέσω αντιμετωπίζεται με σαρκασμό, περιφρόνηση, απειλές, και ένα αναπόφευκτο σπάσιμο νεύρων. Αυτά. Πάντως όντως, αυτό με τα κουνέλια είναι μακράν το καλύτερο.