Φοιτητής δούλευα σε μια πολύ γνωστή ταβέρνα στο Χαλάνδρι. Ένα βράδι λοιπόν, ο σπιούνος του μαγαζιού (πάντα υπάρχει ένας σπιούνος) σφύριξε στο αφεντικό ότι καμιά φορά στη βιασύνη, όπως μαζεύαμε τα χάρτινα τραπεζομάντηλα με τα αποφάγια και τα πετούσαμε σε σακούλες σκουπιδιών, πετάγαμε και κανα πηρούνι. Το βράδι λοιπόν, αφού έφυγε κι ο τελευταίος πελάτης, το αφεντικό ζήτησε να αδειάσουμε στο πάτωμα μία - μία περίπου 20 σακούλες σκουπιδιών ώστε να δει αν έχουν μέσα και πηρούνια. Για καλή μου τύχη η λαντζέρισα άκουσε το διάλογο του σπιούνου με το αφεντικό και μας είχε ειδοποιήσει, έτσι όλα τα γκαρσόνια προσέξαμε και δεν πετάξαμε ούτε ένα πηρούνι. Σε διαμαρτυρίες μας, το αφεντικό απάντησε ότι αν βρει πηρούνι, τότε θα μαζεύαμε εμείς πάλι όλα τα σκουπίδια, αν δεν έβρισκε τότε θα τα μάζευε αυτός. Τελικά δεν βρήκε τίποτα και βέβαια μαντέψτε ποιος τα μάζεψε :))