δούλευα για 2 μήνες σ'ένα παχύδερμο που παρίστανε το δικηγόρο. μου είχε ζητήσει να του φτιάξω espresso μόνο που μηχανή για το καφέ δεν είχε κι ενώ τόλμησα ν'αναρωτηθώ που ακριβώς θα τον φτιάξω με κοίταξε σα να ήμουν απ'τον Άρη και μου απάντησε: μα θα τον βράσεις στο μπρίκι φυσικά! Ο καφές ήταν μια αηδία προφανώς και μόνο espresso δεν τον έλεγες. Μ'έκραξε ότι τον κάνω χάλια (εγώ έφταιγα όχι το μπρίκι βλέπεις...) κι από τότε μ'έβαζε να του φτιάχνω ελληνικό στον οποίο είχα ταλέντο όπως μου είχε δηλώσει. όπως και να'χει απλήρωτη έμεινα...