Λένα μου, μόνο εσύ με καταλαβαίνεις που πήγα να δω αυτό με το χαβιάρι (δεν θα πω περισσότερα για το έργο μόνο πως εμένα δεν μου άρεσε καθόλου και τίποτα σε αυτό) και οι φίλες μου (που είχα πάει μαζί τους) μόλις βγήκε ο Christopher Papakaliatis με τα υπέροχα αγγλικά του και την μοναδική του υποκριτική (το ρολάκι ήταν μικρό για το μέγεθος του καλλιτέχνη, το παραδέχομαι) άρχισαν τα αχ και βαχ και τι ωραίος που είναι, έλιωσαν κυριολεκτικά στα καθίσματα !!εγώ απλά τις κοίταζα με γουρλωμένα μάτια... αναρωτήθηκα αν έχω κάποιο πρόβλημα που δεν νιώθω ότι αυτές και τελικά αποκαμωμένη και αποτελειωμένη από το όλο θέμα του ηθοποιού -το παραδέχομαι βοήθησε και το εργάκι - περίμενα να τελειώσει το μαρτύριο!!