Οι ναζί είχαν μια καθαρά προπαγανδιστική σχέση με το χριστιανισμό (δηλαδή τον επίσημο, την εκκλησία). Και είναι "λογικό". Οι Γερμανοί φημίζονται για το συντηρητισμό τους, και αυτό το έλαβαν φυσικά υπόψιν τους οι ναζί. Πώς θα κέρδιζαν τις χριστιανικές μάζες, αν επιτίθενταν στο "ιουδαϊκό παραμύθι"; Ο επίσημος ιδεολόγος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, ο Ρόζενμπεργκ, στο έργο του μιλά τελείως απαξιωτικά για το χριστιανισμό, όπως και ο Χίτλερ. Το θέμα όμως είναι τα κίνητρα των εθνικοσοσιαλιστών. Οι διώξεις που εξαπέλυσε το ναζιστικό κόμμα έγιναν όχι από χριστιανικό σοβινισμό, αλλά καθαρά από φυλετικό μίσος. Δηλαδή τα ηγετικά στελέχη και ο Φύρερ, οι εμπνευστές του "καθαρίσματος της Ευρώπης", πίστευαν σε μια έμφυτη διαφθορά της "ράτσας" των Εβραίων. Δεν τους ενδιέφεραν οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Δηλαδή δε θα τη γλίτωνε ένας εκχριστιανισμένος Εβραίος. Επίσης, ο χριστιανικός σοβινισμός, ενσωματώνει τον Άλλον δια της βίας ή τον καταστρέφει. Οι ναζί ουδέποτε επιχείρησαν ούτε επιθυμούσαν να "εθκικοσοσιαλιστικοποιήσουν" τους Εβραίους. Η συγκεκριμένη κουβέντα που έχουμε,αφορά κυρίως τα κίνητρα, κι όχι τόσο τις αντιλήψεις του Χίτλερ και των άλλων "μεγάλων" εθνικοσοσιαλιστών για τον Χριστό. Δηλαδή, ανακεφαλαιώνοντας, οι ιδεολόγοι εθνικοσοσιαλιστές, οι πρωτεργάτες αρχικά της εκτόπισης των Εβραίων από την Ευρώπη, είχαν κίνητρα καθαρά φυλετικά. Δίπλα σ' αυτό το κυνήγι "κόλλησαν" και χριστιανοί σοβινιστές.