Ο χριστιανικός αντισημιτισμός του Μεσαίωνα, τον 19ο αιώνα, πήρε άλλες διαστάσεις. Δημιουργήθηκε ο μύθος της "έμφυτης κακίας" και διαφθοράς της "ράτσας". Το χριστιανικό αντισημιτικό μίσος αποκρυσταλλώθηκε, χάνοντας το χριστιανικό-σοβινιστικό περιεχόμενό του, αφήνοντας μοναχά ένα γενικό κλίμα μίσους, αντιπάθειας και προκατάληψης εναντίον των Εβραίων. "Κληρονόμοι" αυτής της αποκρυστάλλωσης είναι οι ναζί. Το εβραϊκό "αίμα" ήθελαν να εξαλείψουν, τη "ράτσα". Ο Χίτλερ στο "Αγκών" μου (:P), μιλούσε υποτιμητικά για το χριστιανισμό, αντιμετωπίζοντας τον ως ένα εβραϊκό προϊόν (η προπαγανδιστική στήριξη της εκκλησίας είναι άλλο θέμα). Δεν τους αφορούσε η θρησκεία τους, αλλά η "ράτσα" τους. Οπότε το να προδώσουμε "θρησκευτικά" κίνητρα στον αντισημιτισμό των εθνικοσοσιαλιστών, είναι λάθος. Εξήγησα σε άλλα ποστ τη διαφορά της συμμετοχής του όχλου στο "κυνήγι" των Εβραίων και των κινήτρων των ναζί.
