Νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα να ζυγίζουμε ποιός έχει περισσότερο δικαίωμα στη γκρίνια. Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει τα θέματά του, όπου κι αν βρίσκεται και η σύγκριση με κάποιον άλλον που είναι σε μια άλλη κατάσταση δεν έχει νόημα.Κατά πάσα πιθανότητα το ζητούμενο της #4 είναι ότι πιστεύει ότι πρέπει συνέχεια να δείχνει ότι όλα είναι καλά, ακόμη κι όταν δεν είναι.@Iris Prismatica σύμφωνοι μια κουβέντα είναι να φύγει κανείς και δεν είναι για όλους. Αλλά διαφωνώ στους περιορισμούς που θέτεις. Πρώτον η ηλικία. 25 χρονών έχεις προλάβει να έχεις παλιά ζωή για να δυσκολευτείς να ξεκινήσεις μια καινούργια; και δεύτερον όταν οι καιροί αλλάζουν πρέπει να αλλάζουμε κι εμείς. Να προσαρμοζόμαστε. Αλλιώς ας κάνουμε βεντάλια με το όποιο πτυχίο δεν είναι χρήσιμο κι ας κλαίμε τη μοίρα μας που η ζωή τα φερε έτσι.Ίσως είμαι λίγο ριζοσπαστική σ αυτό το θέμα γιατί είμαι 40 χρονών και έκανα αυτό το νέο ξεκίνημα στο Βερολίνο πριν από 4 χρόνια, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς καβάντζες. Υποχρεωμένος δεν είναι κανείς να κάνει κάτι που τον δυσκολεύει αλλά μην θέτουμε περιορισμούς που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν.
