Ως λαός που μεγαλώσαμε με Μότσαρτ, με Σοπέν, με Βιβάλντι και που όλοι λίγο πολύ σιγοψιθυρίζουμε άριες από την Μαντάμα Μπατερφλάι και την Αΐντα, λογικό είναι να μας κακοφανεί αυτό το πράγμα.