Τόση μιζέρια,τόση τσιγκουνιά, τόση "διαπολιτισμικότητα" της δεκάρας, τόση γκρίνια , για μιά ολοφάνερα καλή πρόθεση! Η στενότητα του πνεύματος, με οπλο τη χρήση του γράμματος στη θέση της ουσίας, ξεπέρασαν κάθε όριο , δίνοντας άερα σε ξεσαλώματα του τύπου "δεν είμαι αριστερή ούτε δεξιά, ούτε επάνω ούτε κάτω, είμαι εγώ..." Δεν αμφέβαλα... Και τώρα, ( για να παραφράσω) , ειναι ώρα να πηγαίνουμε. Εσείς μεν, για να ψάξετε ψύλλους στ' άχυρα, εμείς δε, (οι νεάντερνταλ ) για να ξεβρακώσουμε την αφιονισμένη μετριότητα , που σαν τη θειά την Αμερσούδα , τρία βρακιά φορεί.
