Ημουν διαχρονικα κατα των καταληψεων , τρεις απο τις οποιες ειχα φαει στη μαπα απο αιωνιους φοιτητες οταν ημουν και εγω φοιτητης στο ΑΠΘ, ολες βασισμενες σε προσχηματικους λογους και στη δαιμονοποιηση ( "εμεις ημαστε με τα 'δικαιωματα των φοιτητων' , τωρα εσυ αφου σκεφτεσαι τη παρτυ σου"...) οποιυδηποτε διαφωνουσε . Ποσο μαλλον τωρα που οι ανθρωποι δεν ηταν καν φοιτητες και τα 'αιτηματα' τουλαχιστον αθλια . Θεωρω οτι η Ελλαδα συνεχιζει να ειναι οπισθοδρομικη , θρησκοληπτη , διεφθαρμενη , ρατσιστικη ως προς ξενους , ΛΟΑΤ κλπ αλλα απο την αλλη δεν θεωρω οτι μια παρωχημενη , λαικιστικη και συχνα θεοτρελλη προσεγγιση του τι θα πει μεταρρυθμιση , αναπτυξη , εξωτερικη πολιτικη ( για να μην αναφερθω σε τρομοκρατια ,'αγωνες' κλπ ) θα δωσουν λυσεις . Ξαφνιαζομαι στο ΠΟΥ εστιαζει ο αρθρογραφος τη κριτικη του ως προς αυτη τη κυβερνηση και με εκπλησει το ποσο διχασμενοι ημαστε στην Ελλαδα ως προς το τι θελουμε για το μελλον .