Και μετά εμείς ανάγουμε άπειρα χαρακτηριστικά μας σε εποχές όπως η τουρκοκρατία, η κατοχή, ο εμφύλιος...Ας δούμε τους Ισπανούς, που είναι κι αυτοί "νότιοι", χώρα παραδοσιακά καθολική και από τις πλέον συντηρητικές της Ευρώπης μέχρι σχετικά πρόσφατα, έχοντας ως γνωστόν βυθιστεί επί 30 χρόνια στο σκοτάδι του φρανκισμού που είχε αφήσει τα σημάδια του ακομη και μετά το πέρας του. Το άλμα στην κοινωνία τους είναι τεράστιο, πλέον ανταγωνίζονται σε ανοιχτότητα τους βορειοευρωπαίους (& χωρίς να χάσουν το ιδιαίτερο "χρώμα" τους σαν λαός & ιδιοσυγκρασία), κι αυτό είναι κάτι που δεν περίμενα την εν λόγω έρευνα για να το διαπιστώσω. Εμείς γιατί είμαστε τόσο κολλημένοι ως λαός;