η Βίλλα Στέλλα δεν ηταν εγκαταλειμένο διατηρητέο.. Ηταν διατηρητέο πού το έκανε δωρεα η Στελλα (δεν ξερω το επώνυμο) στον Δήμο.. Εκείνη την εποχή, το πρωτο πού σκεφτηκε ο δήμος ήταν πως θα λαμογιάσει την/με την βιλλα Στελλα και άρχισαν τα σχέδια.. Οπως στο Μαριχουάνα Στοπ.. να το κάνουμε μπαρ.. Οχι να το κάνουμε καφέ.. γιατι να το κάνουμε καφέ? Δε συμφέρει.. Και τι συμφέρει? να το κάνουμε τεκέ.. Με αυτά και με αυτα, εγινε η κατάληψη της Βιλλας απο "αναρχικά στοιχεία" με την απαίτηση να γίνει κατι σαν κοινόβιο και τελικά πολιτιστικό κέντρο .. εμεινε έτσι αρκετό καιρό ώσπου ο δήμος την έκανε πιλιτιστικό κεντρο γιατι δεν μπορούσε να την κανει τιποτα άλλο. ετσι έληξε και η κατάληψη. Η πλατεία με τις καφετεριες δεν ήταν πάντα έτσι.. Αρκετα παλιότερα, περιπου 40 χρόνια πρίν, υπήρχε απλά ενα ΠΟΛΥ μεγαλο δέντρο και το καφενείο τού Ηλία.. Εκεί λιώναμε στο τάβλι. Πολύ τζάνκι εκείνη την εποχή όμως... γύρω απο το συντριβάνι για ένα καιρό περπάταγες και έκανε κράτσα κρούτσα απο τις σύριγγες.. περασαν αυτα όμως.. νομίζω τουλάχιστον.. αργότερα ο δήμος νοίκιαζε τα τραπεζοκαθίσματα και εφτιαξε και την "γεφυρα τού μπρουκλιν" εκείνο το πράσινο κατασκεύασμα πριν το 2004 για να περνας απέναντι γιατι οπως σε όλη την αθήνα, οι οδηγοί ειναι εξαιρετικά γαιδούρια.. Πολύ μηχανάκι, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ μηχανάκι με εξτρα τσιμπουκόφωνο για να κάνει φασαρία, ποζεριά και δηθενιά.. Ωραιο μέρος αλλα ο κόσμος του καράβλαχος.. Το μικρό χωριό..